onweer plaatjes
De bliksem
Hoe ontstaat de bliksem?
Er zijn elektrisch geladen deeltjes, die trekken elkaar aan. Die deeltjes willen naar elkaar toe om zich te ontladen. Ontladen is als bij elektriciteit twee verschillende ladingen + en - die bij elkaar komen. Daarna zijn ze dan niet meer positief of negatief, maar neutraal. Die ontlading gebeurt via een enorme vonk, de bliksemflits dus.
Een bliksemflits is meestal zo'n 5 tot 6 kilometer lang, maar je ziet maar een deel van de flits. Horizontale ontladingen kunnen honderd kilometer lang worden. Vooral 's winters komen deze voor. Er zijn gevallen bekend dat in de winter een ontlading van Leeuwarden tot Den Haag tegelijkertijd gehoord werd. De bliksem heeft een snelheid van meer dan 100.000 kilometer per uur en een is ongeveer 2,5 centimeter dik of minder.
De meeste ontladingen gebeuren in de wolk zelf of tussen een aantal wolken. Soms zie je ze nauwelijks. Dat noemen we dan weerlichten. Maar is het een ontlading tussen de wolk en de aarde, dan is het een heuse blikseminslag.
De elektriciteit in een wolk, zoekt vaak de kortste weg. Meestal is zo'n blikseminslag dan ook op een hoog punt, bijvoorbeeld een kerktoren. Maar veel inslagen zijn ook in de grond.
|
|